Hava bıçağı teknolojisinin tarihçesi

Hava bıçağı teknolojisinin tarihçesi

Hava bıçağı, bir ürünün derinlemesine anlaşılmasının, müşterilerin ürünü tam potansiyelinde kullanabilmesi için önemli olduğuna inanıyoruz. Ne de olsa nemlendirme ürünlerimiz soğutma, kurutma ve kaplama dahil olmak üzere çok çeşitli endüstrilerde kullanılabilir, ancak her zaman bugünkü kadar gelişmiş değillerdi. Hava bıçağı teknolojisinin tarihi hakkında bilinmesi gereken her şeyi gözden geçirirken okumaya devam edin…

1950 öncesi

Hava bıçakları endüstriyel uygulamalarda kullanılmadan önce, birçok şirket, nem parçacıklarını üretim hatlarından çıkarmak ve nihai ürünün nakliyeye uygun olmasını sağlamak için ısı lambalarının kullanımına güveniyordu. Bununla birlikte, katı parçacıklar ve kalıntılar giderilemediği ve atölyede çok fazla alan gerektiren çok zaman alıcı bir süreç olduğu için bu yalnızca kısmen faydalı bir çözümdü.

Willis Whitfield

İlk hava bıçakları "hava doktorları" olarak biliniyordu ve 1950'lerin başarılı bir icadıydı çünkü laminer hava akımı kullanmaları, kalıntıların ürünlerden üflenmesine ve sıvıların kalınlığının yakından kontrol edilmesine izin veriyordu. Willis Whitfield, nükleer araştırmalarda steril temizliğe ihtiyaç olduğunu fark eden ve buna yanıt olarak 1959'da laminer akışlı temiz odayı yaratan, diğerlerinden neredeyse 1000 kat daha etkili bir çözüm oluşturmak için hava bıçağı teknolojisini kullanan Amerikalı bir fizikçiydi. önceki buluş

Modern Hava Bıçakları

1960'lar ve 1970'lerde endüstri profesyonelleri, bugün bildiğimiz ve tanıdığımız ürünü geliştirmek için hava bıçaklarının “hava doktoru” kökenlerinden uzaklaştı. Ne de olsa, hava bıçakları neredeyse yalnızca 20. yüzyılın ilk yarısında nesnelerden enkaz üflemek için kullanıldı.^inciyüzyılda, ancak teknolojideki gelişmeler artık soğutma ve kurutma uygulamalarında da kullanılmalarına izin veriyor.

Birleşik Krallık'ta günlük operasyonları yürütmek için hava bıçağı uygulamalarına güvenen yüzlerce farklı endüstri var. Ne de olsa, gıda paketleme uygulamalarında nemlendirme kontrolünün olmaması, tozun kalmasına ve yüzeydeki nemin kaplara yapışmasına neden olabilir.